We leerden zeilen, op een vreemdsoortig type zeilboot. De ‘boot’ bestond slechts uit een onregelmatig gevormd verticaal opstaand vierkant frame en geen zeil. Doordat we de zijkanten heen en weer manoeuvreerden, bewogen we door het glasheldere azuurblauwe tropische water. Naar de overkant van de lagune, naar het eiland. Daar zouden we pauzeren. Op het strand aangekomen, liepen we naar het badhuis. De dieren, waaronder olifanten, gingen net in bad.
Onze vlinders konden nog niet zwemmen; het zou hun eerste ervaring zijn. We werden door die mevrouw dan ook naar de zijkanten gedirigeerd, want in de buurt van de grote dieren zou het gevaarlijk kunnen zijn. We gingen de witte trappen af, steeds dieper het water in. En we lieten onze vlinders los in het water. Ze spreidden hun vleugels, die tegelijkertijd in lengte verdubbelden. Ze gebruikten hun vleugels als een soort zwemvlies om onder water mee af te zetten. De ene met knaloranje in de vleugels en de ander met felgeel. Wat een sierlijk gezicht! We hebben ze uit het water gehaald en buiten gekomen vlogen ze direct tegen de gevel van het badhuis om in de zon hun vleugels te drogen. Ik probeerde een foto te maken met mijn nieuwe cameraatje, maar iemand stond in de weg. Een tweede keer lukte het wel.
En oja, ik moest ook nog twee oogpotloden kopen; een witte en een gele. Maar dat kan ook wel weer een andere droom geweest zijn. Mocht ik nog twijfels hebben over het al dan niet in kleur dromen: ik droom zéker weten in kleur. Nu nog weten of het allemaal een betekenis heeft…
Pingback: Bootje varen | Smarts Blogt