2022 wordt het jaar waarin we eindelijk naar Glastonbury Festival mogen! De kaartjes hebben we al 2 jaar op zak. Ongelooflijk hoeveel zin ik daar in heb. Ik heb mijn collega (we zijn maar met z’n tweetjes voor het hele land) excuses aangeboden voor het feit dat al mijn vrije tijd plaatsheeft in de maanden mei (onze Schotland-wandeling in 3 weken) en juni (festivals, ook weer 3 weken). In de zomervakantie mag hij.
De lineup is, zoals gewoonlijk, nog niet helemaal bekend. Maar we hebben al wel een poster:
Billie Eilish: niet rock, toch leuk.
Paul McCartney: mwoah. Respect, want ex-Beatle, maar op Pinkpop was ik al niet erg onder de indruk meer van zijn stem. Maar met 150.000 man meezingen zal ongetwijfeld indrukwekkend zijn.
Kendrick Lamar: uhhh, ken ik muziek van hem? Niet mijn muziekgenre, ik ben immers een ouwe punkrocker 🙂 Maar hee! Ook hier weer zal ik hard met de menigte meeschreeuwen: Bitch, be humble (hol’ up, bitch), Sit down (hol’ up, lil’, hol’ up, lil’ bitch)!
Dan Diana Ross: aahh, in het teatime slot. Legendarisch als zangeres, maar ook als actrice. Zondagmiddag, liefst in een zonnetje, dansen op I’m coming out 🙂
Op de line-up poster staan in het klein veel meer interessante zaken: Crowded House (leuk van vroeger), Elbow (lekkere meezingers), Foals (al gezien daar, maar leuk genoeg voor nog eens, ik mis immers het concert in mei), Fontaines DC (Ierse postpunk, hou ik van), Idles (weer post punk, Brits dit keer en geweldig en ook al gezien), Inhaler (zoon van Bono, beetje U2-achtig en dus interessant), Robert Plant (!eg wel!), Skunk Anansie (weet ik veel hoe vaak gezien, maar Skin is zoooo gaaf!), The Waterboys (ook van vroeger: I picture a rainbow…)
Joh, het maakt me allemaal niets uit. Glastonbury Festival is op die dagen de mooiste plek op aarde.
Hier een afspeellijstje:
