In de advertentie stond destijds: kleine mini-luipaardjes. We wilden er één, maar we gingen uiteindelijk met haar én haar zus weg. Een klein kapitaal aan katten, maar oh wat waren we blij met ze. Wild zat in hun aard en het hele huis werd getest op speel- en sloopbaarheid. Ze was de liefste van de twee, de kleinste en misschien ook wel de mooiste. En inmiddels 12 jaar.
30 december 2010
Vanmiddag werd ze ineens instabiel met haar achterkant. Vreemd gesleep alsof ze zeebenen had. ‘Dat is niet goed!’ Als een gek hebben we de reismand tevoorschijn gehaald en haar naar het dierenziekenhuis hier 500 meter vandaan gebracht. “Heeft u een afspraak? Nee? Geen probleem, ik zoek direct een vrije dierenarts”. In de wachtkamer leverde Eva nog hevig protest: tegen het reismandje, tegen de andere aanwezigen in de wachtkamer en ook tegen het feit dat ze haar pootjes niet meer kon gebruiken. Ik voelde dat haar teentjes langzaam kouder werden dan de rest van haar lijfje. Ze was snel aan de beurt, maar kreeg de fatale diagnose hypertrofische cardiomyopathie . “Een prop die de aorta blokkeert ter hoogte van de splitsing. Haar achterkant krijgt geen bloed meer, het is afgesloten. En ze zal ontzettend veel pijn hebben en krijgen. Eigenlijk kunnen we er niets tegen doen, behalve….in laten slapen.”
…
Niet meer met dat pootje in mijn gezicht.
Niet meer dat gesleep met sokken als prooi.
Niet meer vechten met haar zusje.
Niet meer wegkruipen onder het dekbed.
Niet meer Eva.
Ik ben verdrietig.
@ Eamel: dank
*snif*
Ik kan niet tegen dit soort berichtjes, zit hier met tranen in de ogen. Heel veel sterkte Marty.
@Kirsten: dank. Ik kan er ook niet zo goed tegen.
Triest. Heel triest.
Het is altijd bijzonder pijnlijk afscheid te nemen, sterker nog; het is emotie waar ondergetekende het slechtst mee overweg kan. Als het dan nog eens zo vlug gaat is het helemaal niet te behappen…
Sterkte, Marty. Ik denk aan je.
@ Eamel: dank
*snif*
Ik kan niet tegen dit soort berichtjes, zit hier met tranen in de ogen. Heel veel sterkte Marty.
@Kirsten: dank. Ik kan er ook niet zo goed tegen.
Hallo,
Ik heb je mailtje gelezen. Wat verdrietig. Klinkt misschien een beetje raar maar ook goed om te lezen dat je zoveel van haar gehouden hebt. Afscheid nemen doe heel veel pijn. Ook goed dat je mij hebt ingelicht al was het met een verdrietig bericht. Ik fok al heel lang niet meer. Een van de reden waarom ik niet meer fok is, het verdriet wat je beschrijft. Ik heb nog 9 poezen waarvan twee Bengalen. 1 is er nog familie van die van jullie en de andere is een grote kater. Ja Bengalen zijn speelse wildbrassen die heel luid kunnen gillen om vervolgens liefdevol op je schoot in slaap te vallen. Ik wens jullie sterkte met het verlies en als je een keer wil bellen of zo dan kan je mij bereiken op 0641361381
Hoi Atie, dank voor je lieve email!
Hallo,
Ik heb je mailtje gelezen. Wat verdrietig. Klinkt misschien een beetje raar maar ook goed om te lezen dat je zoveel van haar gehouden hebt. Afscheid nemen doe heel veel pijn. Ook goed dat je mij hebt ingelicht al was het met een verdrietig bericht. Ik fok al heel lang niet meer. Een van de reden waarom ik niet meer fok is, het verdriet wat je beschrijft. Ik heb nog 9 poezen waarvan twee Bengalen. 1 is er nog familie van die van jullie en de andere is een grote kater. Ja Bengalen zijn speelse wildbrassen die heel luid kunnen gillen om vervolgens liefdevol op je schoot in slaap te vallen. Ik wens jullie sterkte met het verlies en als je een keer wil bellen of zo dan kan je mij bereiken op 0641361381
Hoi Atie, dank voor je lieve email!
Hè, wat een naar bericht.
Ook vanwege de datum, zo vlak voor een nieuw jaar.
Tja, oud en nieuw, leven en dood, het ligt ook dicht bij elkaar.
Onafwendbaar. Toch een mooi 2011.
Hè, wat een naar bericht.
Ook vanwege de datum, zo vlak voor een nieuw jaar.
Tja, oud en nieuw, leven en dood, het ligt ook dicht bij elkaar.
Onafwendbaar. Toch een mooi 2011.
Sterkte! Altijd verdrietig dit. Ik ben wel wat laat met reageren, maar wel nog erg gemeend!
Sterkte! Altijd verdrietig dit. Ik ben wel wat laat met reageren, maar wel nog erg gemeend!
Tjeempie, wat voel ik met mee met je verdriet, als ex-poezemoeder weet ik heel goed wat je meegemaakt hebt. Laat 2011 een mooi poezejaar worden met een hoog aai-baarheids-factor.
Tjeempie, wat voel ik met mee met je verdriet, als ex-poezemoeder weet ik heel goed wat je meegemaakt hebt. Laat 2011 een mooi poezejaar worden met een hoog aai-baarheids-factor.