IJs.
Net zoiets als chocola.
Zucht.
Hier even een reclameblokje.
En net nu ik al die extra stoppen-met-roken-kilo’s kwijt ben, heeft zich een nieuwe ijstijd voorgedaan. Heerlijk ijs. In potten, in hoorns, in bekertjes, in cellofaantjes, met een lepeltje, lekker langs je hand smelten, met stukjes, met siroop, met nootjes, met slagroom en ga zo maar door.
De Haagen Dazs kan ik niet voorbij lopen zonder een bekertje met minimaal twee bolletjes Caramel Cone Explosion. Ben & Jerry’s? Idemdito, als het maar goed gevuld is. Cornetto’s, Chantilly’s , Rood-groen-geel-oranje, nu is ie weer groen-waterijs’, Magnum’s in alle soorten, Dubbeldik van Jamin of een Raket-retteketet.
En nu heb ik geen ijs.
Dus vrees ik met grote vreze dat ik binnen nu en pakkumbeet een klein kwartier in de auto zit op weg naar de benzinepomp of lokale snackbar op zoek naar ijs. En nee, ik verdien niks aan dit schrijven. Was het maar waar. En verhip, dat brengt me op een idee:
“Heren en dames IJsfabrikanten. Mocht u toevallig wél aan liefdadigheid doen, uw merk in dit blogje vinden en medelijden hebben met een arme en ex-lijnende blogger: Mail me dan even. Ik geef u met alle liefde en plezier mijn adres en dan kunt u die dozen ijs naar mij opsturen. Deal?”
Update 23:15 uur:
Vers geoogst:
