We verbleven in Conferentiecentrum Bovendonk (het voormalig grootseminarie van het bisdom Breda). En dat is toch wel apart hoor. Ik ben zonder geloof opgevoed en heb dus weinig met het katholieke geloof, maar het hele centrum ademt een sfeer uit waar je niet omheen kunt. Ik kon niet anders dan me steeds maar weer voorstellen hoe diakens en priesters in opleiding hier hele dagen studeerden. In zo’n sfeer ga ik op zoek naar tekens uit het verleden. Dat moet, dat gebeurt me automatisch. Marmeren trappen die geheel uitgesleten zijn aan de kant waarop het meest gelopen is. Wie, wat, waar, en hoe. En op onderzoek uit. Elk hoekje, elke deur, de toren van de kapel. En vooral de pastorale bibliotheek. Vol met boeken. En die boeken vol met papiertjes, met boekenleggers, met notities en aantekeningen. De opleiding tot diaken en priester vindt hier overigens nog steeds plaats.
Tegen mijn verwachting in, zijn de afgelopen drie dagen heel erg nuttig geweest. En: ik ga afstuderen! Warempel. Time flies, ook als je geen fun hebt en ineens is het zover. Ook op een deeltijdopleiding worden kleine meisjes groot. Afstuderen doe ik dit jaar in een groep van zes meiden. Stuk voor stuk aanpakkers, doelgericht en daadkrachtig. Lekker! Deze drie dagen waren duf (veel binnen), maar toch hebben we de tijd benut om al een start te maken met onze afstudeeropdracht(en).
