Over hoe dingen kunnen lopen. Zoekend naar nieuwe uitdagingen gaf een recente loopbaantest aan dat ik wellicht een baan moet zoeken als wetenschappelijk journalist. Nou, eigenlijk trekt me dat voor geen meter. Maar toch komt er dan ineens iets op je pad waarbij je denkt: “Hee, hoor ik die term nu alweer?” en waardoor het ineens een andere lading krijgt. Zo ook vandaag. Via een collega werd ik benaderd met de vraag of ik foto’s wil maken van geinterviewden voor het regionale bedrijfsblad. Huppekee. Zomaar. Omdat ik nogal enthousiast met mijn camera loop te zwaaien op de zaak. En morgen mag ik direct de eerste opdracht vervullen (notabene het fotograferen van deze nieuwe opdrachtgever) en de tweede staat ook al in de agenda. Nee, ik verdien er niets mee, behalve wellicht een creditvermelding in het blad, een stukje netwerk (je weet nooit waartoe iets kan leiden) en de ervaring. En morgen is snel. Ik probeer me snel nog een heel klein beetje te verdiepen in dat wat bedrijfsjournalistiek heet. Het is tenslotte leuk om creatief met de compositie om te gaan. Als ik Google op bedrijfsjournalistiek zie ik onder andere deze afbeelding. Okee, het is inderdaad wat anders dan het standaard-achter-iemands-bureau fotograferen, maar met ze in bad gaat me nou ook weer iets te ver hoor!
Pingback: Euhm… | Smarts Blogt