[mks_col] [mks_one_half] Hoe het nou precies kwam, weet ik niet meer. We hingen op de bank, allebei achter de iPad gok ik. Misschien las hij iets of zag hij iets en zei dat tegen mij. Mijn aandacht werd gewekt en zoals altijd heb ik dan maar twee tellen nodig om enthousiast te worden van het idee.
De kunst, de rituelen, de etikette
Wat ik wel weet is dat we al jaren iets hebben met Japan. De tuin was van oorsprong Japans ingericht. We hadden koi-karpers en een prachtige Japanse rode esdoorn. Ik heb ooit een poging gedaan om sumi-e te schilderen, hoewel dat dan weer Chinees is, maar okee. Er hebben hier nog Japanse posters gehangen. De boeddhistische leefwijze (die rustige dan en niet die waarin ze elkaar van deze wereld af wensen), de meditatie, het respect (hoewel ze ook barbaars kunnen zijn). De kunst, de rituelen, de etikette. Het sprak ons aan en eigenlijk ng steeds. Altijd hebben we de ambitie gehad om er naar toe te gaan. Maar concreet hebben we dat nooit gemaakt, omdat een vakantie naar Japan gewoon best wel heel erg kostbaar is. En al het Japanse rondom en in het huis is zo langzamerhand verdwenen of verweven met de rest.
Dus nadat wederhelft mij triggerde met: ‘Japans leren?’, of iets van die strekking, ging er iets in werking. Google…Japans…iets in de buurt van Dordrecht…volkuniversiteit?…Papendrecht…galerie Aitobo…betaalbare lessen. Binnen no time ging er een mail uit naar de docente. Er kwam ook heel snel een antwoord: “Ja hoor, er is nog plek. Schaf maar alvast de twee boeken Japanese for busy people aan”. Zo geschreven en zo gedaan.[/mks_one_half][mks_one_half]Binnen twee weken na zijn suggestie zaten we op Japanse taalles. We hebben op dit moment twee lessen van anderhalf uur achter de rug en wellicht onnodig om te zeggen dat het op zijn minst moeilijk is.
Sensē Naomi san
Enerzijds omdat de boeken Engelstalig zijn, dus je gaat van Nederlands naar Engels en dan naar Japans. En weer terug. Maar daarnaast ook omdat we Japans moeten leren schrijven. Onze sensē Naomi san zegt dat het leren van de karakters het belangrijkste is. Om die reden moeten we ook gaan kalligraferen. Er zijn maar liefst 3 karaktersets. Tuurlijk. Alsof het nog niet moeilijk genoeg was.
We zijn dan ook voortvarend aan de slag gegaan en van de 101 klanken waaruit het Japans is opgebouwd (als ik het goed schrijf), hebben we er inmiddels zo’n 15 in ons vingers. Die kunnen we op commando schrijven en daarvan kennen we de klank. Nu de rest nog. En alle variaties. En de zinsopbouw en grammatica. Nog een berg te gaan dus. Dat er ook nog Japanese for busy people II en II is zegt het eigenlijk wel.
Waarom nou?
Ja, dat is de vraag die veel mensen ons stellen. Logisch. We hebben voorlopig geen vakantie naar Japan in het vooruitzicht, tenzij we de staats winnen natuurlijk, maar dat zal wel niet. Maar wie weet. Sparen kan altijd en door nu op taalles te gaan, kunnen we onszelf committeren aan een doel: die vakantie in Japan. Slapen in ryokans, in minshukus en een gedeelte van de 88-tempelroute wandelen. Oja, liefst in april (want: kersenbloesem natuurlijk!), maar ook in september (want: Kyoto op z’n mooist).
[/mks_one_half]
[/mks_col]
