Ik heb geen hekel aan het donker van de winter, ik heb geen last van depressies. Tenminste…dat denk ik. Wellicht ervaart mijn omgeving dat anders, zij hebben me echter tot op heden nog niet tot lichttherapie gedwongen. Dat ik de ‘lichte’ seizoenen tóch wel met enige blijdschap tegemoet ga, na zo’n winterse periode, merk ik deze dagen op ’t best. Mijn werkdag begint namelijk al om ‘nulzeven:nulnul’ uur. Dat betekent dat ik vanaf maandag zo ongeveer voor het eerst in lichte omstandigheden naar kantoor liep. Vanaf mijn werkplek zie ik Rotterdam weer onder een lichtkobaltblauwe lucht ontwaken. De maartse buien deren me niet; laat de lente maar komen!
