…Altijd zal ze een afweging maken tussen voors en tegens in een bepaalde situatie. Maar deze situatie was onzeker. Altijd was het ‘wel’. Maar kwam het er dan op aan, dan bleek het ‘niet’. “Afkappen die handel en wegwezen” was haar eerste reactie. “dit kost misschien teveel?”. Het gevolg: Obladi Oblada, Life Goes On, lalalala!
En ineens is het daar weer. Opnieuw en heviger zelfs nog dan daarvoor. Zou het dan tóch of toch niet? Aftasten, proberen, wel, niet? Het lijkt er op van wel. Écht? Want als het dan ineens echt lijkt, gaat ze er ook voor. Dat heeft ze namelijk al lang geleden besloten. En net op dát moment stopt het. Alweer. Wordt hier een spelletje gespeeld? Dan kan er minstens één slachtoffer zijn. Uiteindelijk besluit ze dat het niet goed is. Hoe verleidelijk ook. Hoe mooi ook. Wisselvalligheid pur sang is iets waar ze niet zo goed tegen kan. Dat gaat haar begrip te boven. Ze is flexibel genoeg, daar ligt het niet aan. Maar volgen is een voorwaarde. En dit is onnavolgbaar…
