1986. Ik zou op vakantie gaan naar Canada, maar ik moest helaas annuleren (ander verhaal). Sjips. Weg vakantie. En nu? Zij werkte bij mij op de afdeling en had ook nog niets gepland. We besloten zeer impulsief dat het geweldig zou zijn om samen op vakantie te gaan. Zomerskiën. Op een gletsjer. En dié vakantie is het begin geworden van een vriendschap. Jaren waarin er geen plaats was voor strand en we wel vier keer per jaar gingen skiën. Lief en vooral ook leed hebben we samen gedeeld. Uiteindelijk raakten we allebei (een beetje) onze wilde haren kwijt en verwaterde het contact. Maar nooit echt. Soms zien we elkaar maar één keer in een jaar. En altijd is het goed. Gisteravond vierde ze haar twaalfeneenhalf jaar huwelijk. Het was gezellig. Mijn groepje échte vrienden is niet groot, bij wie is dat wel? Maar ik durf toch wel te zeggen dat zij er één is.
Pingback: Long time no see | Smarts Blogt