Gisteren ging de kogel door de kerk. En wel zó snel dat SmaRtie bijna geen tijd heeft om gedag te zeggen tegen haar collega’s. Aanstaande dinsdag verkast ze naar haar nieuwe werkplek. Of eigenlijk nog niet helemaal, want op die dag begint haar nieuwe opleiding. Maar ergens volgende week zal ze hopelijk haar nieuwe stekkie vinden. Snel dus. Aangezien SmaRtie zich deze week respectievelijk in Utrecht en Capelle bevindt, zal ze pas maandag in de buurt van haar naaste collega’s zijn om dan direct ook al afscheid te nemen. En ook al biedt het vooruitzicht veel mogelijkheden, vertrekken blijft lastig. Ze vertrekt namelijk niet omdat ze het slecht naar haar zin heeft. Ze heeft daar gewoon een stel geweldig fijne collega’s die, terugkijkend, in een hele speciale periode deelgenoot van haar leven zijn (geweest). Gelukkig zullen een aantal contacten blijven bestaan, daar gaat ze van uit. Maar het feit blijft: het zal haar lastig vallen komende maandag.
