“Horen jullie nog wel eens van die?”
“Nee.”
“En van die?”
“Ook niet”
“Huh, en van dié dan?”
“Van hen hebben we al héél lang niets meer gehoord”
“Hè, da’s oók raar, waarom niet?”
“We hebben ’t vaak geprobeerd; op visite, bellen enzo”
“Nou ja zeg, en nu helemaal niets meer??”
“Nope, sinds meer dan een jaar alweer”
“Maar zij zijn toch nog de enige familie die jullie hebben?”
“Euh, ja….”
