Ik erger me soms ook aan die steeds veranderende spelling. Maar iets waar naar mijn idee nog nooit aan gespijkerd is, is het stam + t verhaal. Terwijl dit zo’n beetje de basis van onze spelling is. Ter leringh (ende vermaeck voor wie daar zin in heeft):
Schrijf je in de tegenwoordige tijd, dan gebruik je:
werkwoordsstam + t, behalve bij ik en de omgekeerde vorm van jij;
ik werk, jij werkt, hij werkt
…maar: werk jij? zonder t
Ook bij werkwoorden waarvan de stam eindigt op een d:
ik vind, jij vindt, hij vindt
…maar: vind jij?
Zo simpel is het.
