Natuurlijk bevind ik me (vooral virtueel) in kringen waarin ik niet anders zie. Mensen die met instant- en rolfilms aan de gang gaan en met allerhande fototoestellen. En als iemand me in het dagelijkse leven zegt dat het tegenwoordig allemaal ’toch digitaal is’, verwijs ik steevast naar die hele gemeenschap op internet die zich nog met de analoge fotografie bezighoudt.
Vandaag was ik als een kind in een snoepzaak bij een fotografiewinkel in Schiedam. Ik heb nog niet eerder zoveel Rolleiflexen bij elkaar gezien. Bovendien stond er een verschrikkelijk mooie Mamiya C220 En nee, niets gekocht behalve het door mij bestelde lensje van een paar euro en 2 filmrolletjes. Maar toch, al pratend uitte de fotograaf aldaar ook zijn hartewens dat de analoge fotografie misschien zelfs wel terugkomt en daarmee zijn bestaansrecht. Ik hoop het ook van harte.
De hoop van het uitkomen van die wens werd nog eens benadrukt toen ik bij mijn ontwikkelboer even later een paar films ging ophalen. De jongen die me hielp vroeg wat voor negatieven ik gebruikte. “Dat is toch middenformaat? Zoals in een Holga ofzo?” Het gesprek ving aan en deze jongeman bleek met smart(s) te wachten op zijn binnenkort te arriveren Holga.
Ik weet zeker dat zijn eerste camera een digitale was. En nu gaat ‘ie over naar analoog. Is het niet geweldig? Whishful thinking, ik weet het, maar ach, laat me maar.