Coachingspraktijk
En daar is ‘ie dan. Hier te vinden.
Coachingspraktijk Meer lezen »
intuitieve coaching
Coachingsruimte II
Update: Het vordert!
Het plakplastic zit pas na de derde poging naar mijn zin. De tak is gedraaid naar de andere kant van de kamer en de oorspronkelijke drie lampen werden er twee. Verder is ‘ie helemaal geweldig. De tafel is geschuurd en onder de lagen lak kwam een juweel tevoorschijn. De stof van de stoeltjes geverfd en de leuningen geschuurd. Er hangen vitrages en gordijnen om het licht te filteren. Voor de boeken moet nog een kastje gemaakt worden, inspiratie daarvoor is er al, het hout nog niet. Aan de muur iets geprobeerd met bamboe, maar dat paste niet. Het werden de hangplantjes en ook die zien er super uit op deze manier. Al met al een supermooi kamertje en ik ben er erg blij mee. Klik op de afbeelding voor een groter formaat.
Coachingsruimte II Meer lezen »
Coaching
En voor de honderdste keer ben ik bezig met die coaching. Ga ik er nu wel of niet wat mee doen. Waar zit nou mijn kracht. In het coachen toch? Of eigenlijk in het luisteren op zijn minst. Maar ben je dan wel coach? Welk beroep heeft iemand die goed en oordeelloos kan luisteren? Iemand die veiligheid en ruimte biedt voor een gesprek? Alles wat je kwijt wil, gaat bij mij in een doosje en ik stop het weg. Ergens waar niemand bij kan. iemand die samen met jou reflecteert. Die de dingen onthoudt die je zegt en ze later, op het juiste moment aan je teruggeeft, zodat je het vanuit een ander perspectief kan zien.
Al twee domeinen geregistreerd. Een about.me pagina aangemaakt en sinds deze week een nieuwe gratis pagina bij wix.com in aanbouw. Vandaag schreef een dierbare vriend: ‘Je bescheidenheid moet je gelijk weggooien, want daar heeft niemand iets aan’. In het laatste gesprek dat ik had met mijn manager, gaf hij mij de naam van iemand die mij kon helpen de volgende stap te zetten. Een coach. Voor als ik dat misschien wilde. Voor februari aanstaande moet ik immers een opleidingswens hebben uitgesproken (joepie!), maar dat betekent wel dat ik een richting moet gaan bepalen. Op een andere site las ik vandaag toevallig ook: ‘Als je coach wilt worden, begin dan met de eerste stap: neem een coach’.
Tsja.
Wederkerigheid
Met enige regelmaat probeer ik energielekken te dichten. Dat is niet gemakkelijk. Ik geef nu eenmaal graag mijn tijd aan al die het nodig hebben. Wat mij opvalt is dat ik er blijkbaar vooral ben om leed mee te delen. Begrijpelijk, dan is het ook fijn om een luisterend oor te vinden en eigenlijk is dat ook het lot van hetgeen ik misschien ooit wil worden als ik later groot ben: coach. Wennen blijft het echter wel dat als het mensen goed gaat, ze ook soort van weer uit je leven verdwijnen. En eigenlijk moet ik daar alleen maar blij om zijn.
3 jaar
Vraag van één van de docenten: “Ga op zoek naar een foto van toen je een kind van 3 jaar was”. Nou, dat is nog niet zo’n gemakkelijke opgave. Veel van mijn jeugd is vastgelegd op dia en op viewmaster-schijfjes en niet op foto. Daarbij komt dat ik vlak voor mijn derde verjaardag een zusje kreeg, maar haar kort daarna ook weer verloor. Een bijzonder jaar dus, niet op z’n minst voor mijn ouders. Mijn onmiskenbaar derde verjaardag kon ik terugvinden op de viewmasterschijfjes. Maar daarna is het foto- en dia-archief rommelig. Grote kans dat er gewoon niet veel foto’s zijn gemaakt in die voor mijn ouders verdrietige tijd; ze hadden wel iets anders aan hun hoofd. Klein beetje (understatement) jammer dat ze er niet meer zijn om het na te vragen. 
Ook kwam ik een dia met mijn geboortetegel tegen. Op die tegel staat precies hoe laat ik geboren ben. Met die geboortetijd kan ik (en jullie ook, als je de tijd weet) mijn (je) ascendant berekenen. Ik zeg altijd dat ik me niet anders voor wil doen dan hoe ik werkelijk ben en dat lukt me over het algemeen prima. Wat leuk is, is dat dit nu ook bevestigd wordt: zowel mijn sterrenbeeld als mijn ascendant zijn weegschaal. Op en top weegschaal dus, van binnen én van buiten. Maar dat terzijde.
Hier is er ook nog een van de maand juli daarop, iets meer dan een jaar na het overlijden van mijn zusje. Smarts op schoot bij haar vader. De familie (van vaders kant) is op vakantie in Blanes. Mijn nieuwe Zuslief zou pas over een jaar geboren worden en mijn ouders mochten hier even op adem komen.
What’s in a name?
In de opleiding die ik momenteel volg, val ik van het ene wonder in het andere. Intuïtieve coaching. Ik heb inmiddels geleerd dat ik bewust moet zíjn en maar gewoon dingen moeten laten gebeuren. Er gebeuren namelijk dingen met mensen die ik niet voor mogelijk hield. Mijn overtuiging dat een mens tot méér in staat is dan wat aan de oppervlakte lijkt, wordt echt wel bevestigd.
Het tweede studieblok werd ons de vraag gesteld: “Wie ben ik, als mijn naam mij slechts rest?” Da’s een diepe en daar wist ik pas na lang denken een antwoord op. Tijdens het afgelopen studieblok kwam de vraag terug en ook sommige antwoorden daarop. En wat blijkt: voor de meeste mensen is een naam veel meer dan slechts een naam. Het heeft een diepere betekenis en drukt een stempel op het ‘zijn‘. Ik heb werkelijk geen idee wat mijn naam met mij doet. En daarbij heb ik één roepnaam en drie ‘vernoem-namen’ (ik ben niet gedoopt, dus doopnamen zijn het eigenlijk niet).
Tijdens de cursusdagen verwonder ik me constant over dingen en herken ik zaken vanuit een tijd die ik al lang vergeten ben, van toen ik kind was. Meestal fijne dingen. Mijn jeugd was streng, maar verder redelijk onbezorgd. De ontdekkingen die mijn medecursisten doen over hun naam, triggert (nu pas) bij mij ook een verhaal. Over mijn namen.
Mijn roepnaam is Marty, maar ik ben daarnaast vernoemd naar de vrouwen in de familie: Martina, de moeder van mijn vader; Sara, de moeder van mijn moeder en mijn derde naam wist mijn vader bij de aangifte niet meer. Dat had natuurlijk één van de namen van mijn moeder moeten zijn: Catalina. Maar in plaats daarvan heeft mijn vader mij bij de Burgerlijke Stand aangegeven als Christina. Een verhaal waarvan ik weet dat het er is, maar er verder nimmer betekenis aan gaf. En nog steeds eigenlijk niet, maar het zou later zomaar een essentieel puzzelstukje in mijn levensverhaal kunnen zijn.
What’s in a name? Meer lezen »
Waar
‘Het is onmogelijk om ooit de waarheid te vinden als je je eigen autoriteit opgeeft en een ander als verheven voorbeeld ziet. Stel zelf vast dat bepaalde dingen ongezond en verkeerd zijn. Geef ze pas op als je dat zelf hebt ingezien. Als je voor jezelf hebt vastgesteld dat dat dingen nuttig en goed zijn, accepteer ze dan en leef ernaar’.