“Ben je niet in Rotterdam aan het werk? Je bent toch niet op vakantie ofzo?”, vroeg ze me.
“Nee.”antwoordde ik, “Ik zit voor een paar weekjes in Amsterdam. Dan ben ik nog een week of wat op het Rotterdamse en daarna pas ga ik met vakantie. Maar vertel, hoe was jouw vakantie? Hoe was het in Marokko?”
“Erg goed” zei ze en vertelde over strand, familie en bruiloft. “Ik heb van daar een kadootje voor je meegenomen. Tis zwaar en het is breekbaar, dus vandaar dat ik vroeg wanneer je weer kwam, want dan kun je het meenemen.”
Leuk! Vanwege ons vorige eetdeetje en mijn enthousiasme over de Marokkaanse keuken, had ik een vaag idee wat het zou kunnen zijn. Vandaag sprak ik met ‘r af. Voorbereid op mijn kado nam ik dit keer als tegenprestatie een grote pot drop mee, die overigens direct geplunderd werd. En ja hoor, daar was het kado: een tajine met een pot tajine-kruiden erbij. En als toegift een heerlijke minimaaltijd uit haar tajine met ui, paprika, gehakt en aardappel. Geserveerd met vers brood. Jummie.
Binnenkort zal ze komen proeven of mijn kookkunsten tajine-waardig zijn. SmaRts gaat dus leren koken in de tajine. Goh, wat erg! 😉
