Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2022 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
TGOC 2022 zal anders zijn dan de vorige. We weten niet of het doorgaat, we weten niet of wij wel naar de UK mogen reizen tegen die tijd. Als het wel mag, mogen we dan af en toe overnachten in hotels? Of moet alles wildkamperend gebeuren. En wat doen we met de bevoorrading? Kunnen we nog ergens pakjes naartoe sturen of moeten we de hele voorraad eten direct op ons rug meenemen? Zoveel vragen. We hopen dat we gezond blijven en dat het doorgaat. Voor dit blog ga ik nu maar even uit van het beste scenario. Aanpassen kunnen we en willen we zeker doen als dat nodig blijkt.
TGOC MINUS 2 AMSTERDAM – Strathcarron
Op dinsdag 10 mei 2021 (TGOC -2) gaan we op tijd per trein naar Amsterdam Schiphol. We vliegen om 12:05 uur met KLM en komen om 12:45 uur in Inverness aan. Dan hebben we weer een soortgelijk probleem als in 2019. De tijd tussen aankomst en volgend vervoermiddel is te kort. Maar wij moeten onze rugzak op Schiphol helaas inchecken vanwege onze trekkingpoles. Nadat we die bij aankomst op Inverness van de band hebben gehaald, zullen we eerst nog door de douane en terminal moeten om op tijd bij het treinstation te komen. Met een bus duurt de rit naar het treinstation van Inverness al 28 minuten. We gaan het dus waarschijnlijk niet redden om de trein van 13:35 uur te halen. Dat betekent dat we pas de trein van 17:45 kunnen hebben. Tenzij we een lift* van Mark of Phil krijgen.
*Komende wandeling zullen we niet met z’n tweetjes wandelen, maar met z’n viertjes. Mark en Phil hebben we bij de eerste crossing ontmoet en met hen hebben we een aantal dagen samen gewandeld. We hebben erg met hen gelachen en we houden sindsdien contact per whatsapp en -omdat een bezoekje aan de UK door Covid-19 niet aan de orde is, Zoom.
Verblijf
The Ticket Office at Strathcarron Station is a luxury self catering apartment on the world-famous Kyle Line, one of the “Great Railway Journeys”.
Enjoy a relaxing break in this fully restored two bedroom ground floor disabled friendly apartment. Many original features have been retained and the accommodation has been sympathetically modernised with ramp access and a wet room. Peaceful views to surrounding mountains and watch the trains right outside your window! Only half a mile from NC500 too!
Aangekomen in Strathcarron is het even de vraag wat er –coronawise– mogelijk is. Voor de zekerheid hebben we (Mark) iets geboekt via AirBnb. Het is tot laat te annuleren, mocht het hele feest niet doorgaan. Ons verblijf is de Ticket office van het voormalige stationshuis van Strathcarron. Er komen slechts een paar treinen overdag langs en aangezien wij er maar 2 nachtjes zullen verblijven zal de overlast daarvan beperkt blijven. Bovendien is het op een paar stappen van de plek waar we vrijdagochtend moeten uitschrijven als de toch begint.
TGOC MINUS 1 Strathcarron
Op woensdag 11 mei 2022 (TGOC -1) ontmoeten we mogelijk ook Martha. Martha komt van Canada (Toronto) en zij en haar echtgenoot Malcolm liepen de TGOC in 2019 ook voor het eerst. In 2022 komt ze alleen, omdat haar man niet genoeg vrije dagen heeft om ook te wandelen. Martha zal haar challenge grotendeels op meer hoogte dan wij en solo wandelen. Zij start vanuit Torridon, iets noordelijker dan Strathcarron en zullen we onderweg alleen tegenkomen als zij gebruik moet maken van haar Foul Weather Alternatives. keith en Annabel kennen we ook van de wandeling in 2019. Zij starten ook vanuit Strathcarron. Hoe leuk is het daarom om de dag voor de start met zijn allen bij elkaar te komen. Die woensdag is daar uitermate geschikt voor. Hopelijk vinden we tussendoor nog ergens een gasbusje.
DAG 1: DonderDAG 12 MEI 2022 Strathcarron – Iron Lodge
From Strathcarron S on road to Achintee, then SE on path to NG 9571 3987, then E over Bealach Alltan Ruairidh to bridge at NH 003 383 E to Bendronaig Lodge, then S then E below Carn Poll-eisg to Loch Cruoshie, then S to Iron Lodge.
We staan vroeg op, douchen (wellicht voor de laatste keer voorlopig), ontbijten, rugzak op en naar het Strathcarron Hotel waar we zullen uitschrijven. En dan gaan we. We lopen langs de paar huizen, steken we spoorlijn en de weg over naar Achintee. Ook daar passeren we een handvol huizen en dan laten we de beschaafde wereld direct achter ons. De eerste tekenen van beschaving zijn bij het Alltbeithe Hostel. Dat passeren we morgen pas en daar blijven we niet. Deze dag is niet al te spannend. We gaan niet direct naar grote hoogtes en we kunnen even wennen. Alles zal bovendien afhangen van de weersomstandigheden.
Attadale Estate, Wester Ross
Na ongeveer 10 kilometer oostwaarts – we lopen over het Attadale Estate – hebben we een klein stroompje naast ons: Black Water en gaan we even zuidelijk bij Bendronaig Lodge en Bothy. De bothy zal dicht zijn als alle antivirus-maatregelen nog gelden. We lopen om twee 700 tot 800 meter hoge bulten heen: Càrn Poll-eisg en Beinn Dronaig en vervolgen onze weg langs een ander watertje: River Ling. Hoewel ik tegen deer stalking ben en ik het jammer vind dat dit is opgenomen in dit filmpje, laat de video wel de prachtige omgeving zien waarin we lopen:
We volgen het water tot Loch Cruoshie. Vlak voor Loch Cruoshie slaan wij rechtsaf, bij de Maol Buidhe bothy. Misschien lunchen we er wel. Van daar wandelen we, met het water van de Allt na Sean-lùibe naast ons, nog een kilometer of 7 over niet al te spannend Schots hoogland. De laatste 2 kilometer van de wandeling van vandaag zijn onderdeel van een oud Heritage-path: de Coffin Road to Kintail.
Iain R Thomson’s book Isolation Shepherd (1984) is full of fascinating detail both about his time working at Strathmore on Loch Monar in the 1950s before the hydro and the stories he heard about the area.
Thomson mentions the tramps who for many years used to travel the Highlands. A well known figure in the 1920s was George Munro who would appear at Pait on his way east most years. One time having travelled up from Iron Lodge, he arrived during the stalking season and asked for work. He is said to have been asked to cook a group of ghillies a meal, despite he himself suffering no ill effects, the workers were poisoned – it transpired that he had made stew from a dead hind he’d spotted floating in the Gead Lochs.
Als we bij de Iron Lodge aankomen, worden we omringd door bergen van zo’n 900 tot 1000 meter hoogte. De Iron Lodge ligt in een vallei daartussen. Stromend water is er daar volop, dus met het eten moet het goed komen.
DAg 1 zit er op
We hebben het gehaald, dag 1 zit er op! Wat rest is het tentje opzetten en het matje opblazen, warme kleding aantrekken. We zullen de foto’s bekijken en de telefoon opladen en de route voor morgen bespreken. Telefoonsignaal zal er niet zijn, dus het thuisfront zal even geduld moeten hebben. Na het eten en voordat we afkoelen duiken we onze slaapzak in. De eerste nacht weer in de wildernis van Schotland. Ik heb er nu al zin in. Is het al mei en is Covid-19 al weg?
