Alsof het niks is.
Zomaar 9 jaar verder. Al 9 jaar zónder jou. 26 januari 2003 zag ik je voor het laatst in leven. Ik weet dat we hebben afgesproken dat je me een seintje zou geven als er meer was tussen hemel en aarde, voor zover ik in een hemel zou geloven. Dat seintje kwam er niet en dus nam ik automatisch aan dat er dan ook maar niets is. Als je dood bent, ben je dood en houdt alles op.
Ik zie je nog steeds in mijn dromen. Niet meer zo heel frequent, maar soms zomaar ineens ben je er weer. Fijne ontmoetingen. ‘Zie je wel dat ze je seintjes geeft’, zeggen mijn medecursisten in de opleiding die ik nu volg, ‘maar je moet ze wél zien natuurlijk!’.
Zeer herkenbaar… die mooie spiruele ervaringen waar je wel eens over leest/hoort ontbreken ook bij mij ook. Maar die dromen en af – toe een gedachten aan mijn moeder is toch een teken dat ze nog in “het systeem” aanwezig is 🙂
Zeer herkenbaar… die mooie spiruele ervaringen waar je wel eens over leest/hoort ontbreken ook bij mij ook. Maar die dromen en af – toe een gedachten aan mijn moeder is toch een teken dat ze nog in “het systeem” aanwezig is 🙂