Zo, de mist trekt weer een beetje weg. Het huis is nog heel. Ik heb hier nog geen sirene gehoord, alleen het alarm van een auto. De katten snappen er niets van, maar vinden het wel reuze spannend. Ik heb bijna een scheur in mijn trommelvlies opgelopen, tjeezis wat een takkeherrie maakt die rommel. Ik waag me er niet aan. Nog nooit kwam ik verder dan sterretjes. En zelfs daar had ik al een beetje respect voor! Nou, ik hoop maar dat jullie allemaal nog heel zijn! Truste!
