De arts moet zich bewust zijn van de kwetsbaarheid van de patiënt en van de problemen die dat kan opleveren bij de communicatie en de behandeling.
Ik weet ook wel dat een arts geen alleskunner is. Ik heb me vaak afgevraagd hoe moeilijk het moet zijn voor een bèta-tiep (de arts die alles cognitief en wetenschappelijk benadert) om óók die mens achter de patient te zien en niet alleen dat ziektebeeld. Ik vraag me zelfs af of het met elkaar te verenigen is. Wetenschappelijk gezien zou het moeten betekenen dat hun beider hersenhelften uitstekend ontwikkeld moeten zijn. Als kind moeten hun ouders ze bij wijze van schrijven gestimuleerd hebben om zowel met Barbies als met Knex te spelen. Moeilijk dus. En daarom vraag ik me af of zo’n kwaliteitsmanifest iets gaat uithalen.
En hoe kom je hier nu weer op, vraag je me? Nou, gisteren haalde een arts weer zo’n staaltje uit, bij haar. Oeh, wat zou ik die arts eens graag wat feedback willen geven! Tsssk, inlevend vermogen…ammehoela!
