Zo schreef ik:
“Daar lig ik dan. Onderuitgezakt op mijn tuinstoel. Bandjes van m’n hemdje naar beneden. Mijn vakantie-batik-rokje tot op mijn dijbenen opgetrokken. De Dalai Lama (De Kunst van het geluk) ligt op mijn schoot. Genietend van de zonnestralen op mijn lijf. Heerlijk loom en ik val bijna in slaap. Ik hoor vleugels. Onder mijn zonnebril open ik één oog. Stiekem en op zijn hoede voor mij én de katten, staat vader-ekster op twee meter afstand van me bij het bakje met de kattenbrokjes. Gek is ‘ie er op. Maar nooit kwam hij ze stelen wanneer ik zo dicht in de buurt was. Nu wel. Hij weet nu ook dat ik het goed vind. Ik geniet. Heerlijk, de natuur: het grootste wonder dat er bestaat!”
Bron: SmaRts
En nu heb ik ‘m óók op de foto:
